муҳоҷир

[مهاجر]

а

1. шахси аз ҷои муқимиаш ба ҷои дигар кӯчида (бо оилааш ва дар гурӯҳи оилаҳои дигар): муҳоҷир шудан аз ҷои муқимӣ ба дигар ҷо кӯчидан

2. он ки аз мамлакати худ ба мамлакати дигар кӯчида рафта дар он сокин шудааст, ҳиҷраткарда